Point Of Books Anekta
Title | : | Anekta |
Author | : | Sinem Sal |
Book Format | : | Audiobook |
Book Edition | : | Anniversary Edition |
Pages | : | Pages: 106 pages |
Published | : | 2012 by Yeni İnsan Yayınevi |
Categories | : | Download Books. Books |
Sinem Sal
Audiobook | Pages: 106 pages Rating: 3.43 | 14 Users | 2 Reviews
Narrative In Pursuance Of Books Anekta
Kime?En çok hayalleri olanlara. Her yere az sonra kalkacakmış gibi gelenlere.
Sonra mülk edinmeyenlere, ait olmayanlara, sahip olmayanlara, ırkı ve kavmi bilmeyenlere. Aklını yitirmişlere, apoletlerinden kurtulanlara, iç'e gömenlere, iç'te büyütenlere, öz'e inananlara. Sonra kabuğunu kıranlara. Bir anahtarı ömür boyu aramış da bulunca kuma gömüp kaçmışlara. Yani en çok ve bir tek...
Sana.
Particularize Books Supposing Anekta
Original Title: | Anekta ISBN13 9786055895334 |
Edition Language: | Turkish |
Rating Of Books Anekta
Ratings: 3.43 From 14 Users | 2 ReviewsColumn Of Books Anekta
YANİ BELLEĞİM, YÜKLÜ BİR GEMİ GİBİ BATIYOR"sonra kendime doğru çekiliyorum yolum en çok da yolunu kaybetmişlere açılıyor ben durup buranın yabancısı olduğumu anlatıyorum aslında her yerin de sonra bağırıyorum: dünya kötü bir yer olmaktan vazgeçeli çok oldu ama insanlar alışmış bir kere sonra ben, hiç bilmediğim dillerde dua ediyorum herkes hiç bilmediği dillerde dualar ediyor belki kimsenin inancı yok kurtulmaya ...""..yolunu kaybedenler bir yol da kendi yaratır.."Sinem Sal'ın da yeri bende çok ayrıdır. Yazdığı her şeyi ister istemez okuma isteği uyanıyor içimde. Anekta okuduğum ikinci kitabıydı sanırım. Sık sık fosforlu renkteki o yapışkan kağıtlarla kitabı doldurduğumu biliyorum. Yine de Amin'e kıyasla Anekta'nın daha ayrı bir yeri var bende.
19 Eylül 1987'de, ki yılıyla ilgili çeşitli söylentiler var; ailede iç savaşın olduğu yıllarmış doğumu fark edilmemiş, İstanbul'da hayata başladı.2010'da Lakuna, 2012'de Anekta ve 2014'te Yine de Âmin kitaplarını Dünya'ya postaladı. Afili Filintalar ve Ot Dergi'de yazıyor.Şiirlerinde ve hikâyelerinde olmayacak işlerin, ütopyanın, ironinin, kalbe varmanın türlü yollarıyla muhatap. Kadıköy'ün sokakYANİ BELLEĞİM, YÜKLÜ BİR GEMİ GİBİ BATIYOR"sonra kendime doğru çekiliyorum yolum en çok da yolunu kaybetmişlere açılıyor ben durup buranın yabancısı olduğumu anlatıyorum aslında her yerin de sonra bağırıyorum: dünya kötü bir yer olmaktan vazgeçeli çok oldu ama insanlar alışmış bir kere sonra ben, hiç bilmediğim dillerde dua ediyorum herkes hiç bilmediği dillerde dualar ediyor belki kimsenin inancı yok kurtulmaya ...""..yolunu kaybedenler bir yol da kendi yaratır.."
0 comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.